دکتر یوسف خطی، متخصص غدد درون ریز، داستانی را تعریف کرد، که در آن شکر سفید و قهوه‌ای را از نظر سلامت با هم مقایسه کرده بود.

در یک جلسه، قرار شد دو نوع شکر با چای دیشلمه خورده شود، یکی شکر سفید (شکر قندی) که همیشه استفاده می‌شود، دیگری شکر مذاب (شکر ریز که جوشانده می‌شود تا قهوه‌ای شود، سپس غلیظ شده و روی سینی می‌غلتانند تا خشک شود).

یک زن مسن در جلسه گفت: "من چای‌ام را با شکر مذاب می‌نوشم چون محلی و سالم‌تر است".

من می‌گویم: "آن شکر مذاب بسیار خوشمزه است و حتی با گردو و بادام بهتر هم می‌شود، اما هرگونه جوشاندن بیش از حد شکر، هرگونه حرارت دادن و قهوه‌ای شدن طولانی مدت مضر است، زیرا باعث ایجاد مقدار زیادی آکریل آمید و بسیاری از مواد مضر می‌شود، در غیر این صورت، شکر سفید از شکر قهوه‌ای ضرر کمتری دارد، بنابراین، بهتر است چای دیشلمه را با خرما، موز و کشمش بنوشید.